Tartoun-raire
Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira
Thymelaeaceae
Àutri noum : Trintanello, Malo-erbo, Retoumbet-gros, Erbo-laurino, Erbo-gourrino.
Noms en français : Passerine tartonraire, Tartonraire.
Descripcioun :Lou tartoun-raire es un aubret que fai souvènt de gros bouissoun forço ramifica sus li roucas en ribo de mar. Li fueio en formo de cuie soun peludo, ço que douno à la planto uno coulour griso. Li flour soun jauno e se duerbon avans li ramo de l'an.
Usanço :Es uno planto couneigudo pèr èstre un purgatiéu vioulènt : "pèr lou aut e pèr lou bas".
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thymelaea
Famiho : Thymelaeaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado :
Vo
Remarco : Meno aparado
Liò : Mar
- Paret
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira (L.) All., 1785
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quàsi fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891